Alleenstaanden met netto-inkomen boven 1.000 euro komen in aanmerking voor kosteloze juridische tweedelijnsbijstand

Vanaf 1 september 2018 komen alleenstaanden met een maandelijks netto-inkomen van meer dan 1.000 euro toch nog in aanmerking voor kosteloze juridische tweedelijnsbijstand. Nu is dat niet het geval en ligt de grens op 994 euro netto-inkomen per maand. Jaarlijkse indexering doet de bedragen die men mag verdienen echter gevoelig stijgen. Niet alleen voor alleenstaanden trouwens, ook gehuwden, samenwonenden en alleenstaanden met kinderen mogen voortaan meer verdienen binnen het systeem van de kosteloze of gedeeltelijk kosteloze juridische tweedelijnsbijstand en rechtsbijstand.

Jaarlijkse indexering

De inkomensgrenzen worden ieder jaar in september aangepast aan de gezondheidsindex van de maand juli. Die indexering zorgt al heel wat jaren voor hogere bedragen. Jaar na jaar mag men iets meer verdienen om voor het systeem in aanmerking te komen. En dat is nu niet anders. Ook op 1 september 2018 stijgen de inkomensgrenzen. En voor het eerst wordt voor alleenstaanden de kaap van 1.000 euro overschreden.

Bedragen

Wie recht heeft op een gedeeltelijk kosteloze juridische bijstand betaalt een eigen bijdrage aan de advocaat in de kosten van de bijstand per aanstelling door het bureau van juridische bijstand. Concreet betaalt men het verschil tussen de netto-inkomsten en de bedragen van de inkomensgrenzen voor volledig kosteloze juridische bijstand. Er geldt wel een minimum van 25 euro en een maximum van 125 euro. De advocaat voegt het ontvangstbewijs van de betaling bij het dossier.

Bron: Juridische tweedelijnsbijstand en rechtsbijstand. - Aanpassing van de bedragen, BS 28 augustus 2018.

Zie ook
Juridische tweedelijnsbijstand en rechtsbijstand. - Aanpassing van de bedragen , BS 30 augustus 2017.
KB van 18 december 2003 tot vaststelling van de voorwaarden van de volledige of gedeeltelijke kosteloosheid van de juridische tweedelijnsbijstand en de rechtsbijstand, BS 24 december 2003 ( art. 1, § 1, 1° en 2° en art. 2, 1° en 2° )